یادگیری همگانی یک اصطلاح عمومی است (همگام) که برای توصیف اشکال آموزش، آموزش، و یادگیری که در همان زمان رخ می دهد، اما نه در یک مکان. اصطلاح بیشتر به شکل های مختلفی از تلویزیون، دیجیتال و یادگیری آنلاین که در آن دانش آموزان از مدرسان، همکاران، یا همسالان در زمان واقعی، اما نه به صورت شخصی می آموزند، استفاده می شود. به عنوان مثال، کنفرانس های ویدئویی آموزشی، وبینارهای تعاملی، بحث های آنلاین مبتنی بر چت و سخنرانی هایی که در همان زمان پخش می شوند، تماما به شکل یادگیری همزمان می باشند.

تجارب یادگیری دیجیتال و آنلاین نیز می تواند ناهمگام باشد، یعنی آموزش و یادگیری نه تنها در مکان های مختلف، بلکه در زمان های مختلف نیز رخ می دهد. به عنوان مثال، درس های ویدئویی پیشین، مبادلات ایمیل بین معلمان و دانش آموزان، انجمن های گفتگو آنلاین و سیستم های مدیریت دوره ای که مواد آموزشی و مکاتبات مربوطه را سازماندهی می کنند، به صورت اشکال یادگیری ناهنجار در نظر گرفته می شوند.

هنگامی که معلمان آموزش دانش آموزانی را که در یک کلاس درس یا محیط آموزشی هستند، تعریف می کنند، اصطلاح “یادگیری فردی” ممکن است مورد استفاده قرار گیرد.

برای بحث مربوطه، یادگیری ترکیبی را ببینید.